Η καθημερινότητα με τα παιδιά είναι γεμάτη χρώματα, ήχους, συναισθήματα και ανατροπές. Κάποιες φορές, όμως, ένα παιδί μπορεί να ξεσπάσει με έντονο κλάμα, φωνές, επιθετικότητα ή πλήρη αποσύνδεση από το περιβάλλον του. Αυτό που συχνά περιγράφεται ως «έκρηξη» ή «κακή συμπεριφορά», μπορεί στην πραγματικότητα να είναι αισθητηριακή κατάρρευση (meltdown) – μια βαθιά ανθρώπινη αντίδραση στην υπερφόρτωση του νευρικού συστήματος.
Η αισθητηριακή κατάρρευση είναι μια μη ελεγχόμενη αντίδραση του παιδιού (ή και ενήλικα) σε έντονα ή υπερβολικά αισθητηριακά ερεθίσματα – όπως φώτα, ήχοι, μυρωδιές, υφές ή ακόμη και κοινωνικές απαιτήσεις. Δεν πρόκειται για μια «κακή στιγμή» ή χειραγώγηση, αλλά για κατάρρευση του συστήματος ρύθμισης.
Το παιδί εκείνη τη στιγμή δεν μπορεί να ηρεμήσει μόνο του, δεν επιδιώκει να τραβήξει την προσοχή. Το νευρικό του σύστημα έχει φτάσει στο όριο. Η κατάρρευση μοιάζει με έναν συναγερμό που χτυπάει όταν ο εγκέφαλος λέει «ως εδώ!».
Είναι σημαντικό να ξεχωρίσουμε την αισθητηριακή κατάρρευση(meltdown) από ένα τυπικό ξέσπασμα θυμού(tantrum):
Tantrums | Meltdowns | |
Αίτιο | Απαίτηση ή στόχος | Υπερφόρτωση αισθήσεων |
Έλεγχος | Μερικός, υπάρχει στόχος | Καθόλου, ενστικτώδης αντίδραση |
Αντίδραση σε εξωτερικά ερεθίσματα | Προσαρμόζει τη συμπεριφορά του | Δεν αντιδρά σε άλλους, εσωστρεφής εκτόνωση |
Τραυματισμοί | Προσέχει να μη χτυπήσει | Μπορεί να τραυματιστεί, δεν έχει έλεγχο |
Διάρκεια | Τελειώνει μόλις ικανοποιηθεί το αίτημα | Τελειώνει όταν μειωθεί η αισθητηριακή ένταση |
Αντιμετώπιση | Τεχνικές συμπεριφορικής τροποποίησης | Δημιουργία ήρεμου περιβάλλοντος |
Η αισθητηριακή κατάρρευση μπορεί να προκληθεί από:
Τα παιδιά με αυτισμό, ΔΕΠΥ, ή διαταραχή αισθητηριακής επεξεργασίας (SPD) είναι ιδιαίτερα ευάλωτα, αλλά κάθε παιδί μπορεί να βιώσει κατάρρευση αν υπερφορτωθεί.
Μόλις το meltdown υποχωρήσει, το παιδί συχνά νιώθει εξάντληση, σύγχυση ή ακόμα και ντροπή. Εκείνη τη στιγμή, είναι σημαντικό να του προσφέρετε ηρεμία και αποδοχή, όχι ανακρίσεις ή συμβουλές. Δώστε του λίγο χρόνο να ανακάμψει σωματικά και συναισθηματικά – ίσως με μια αγκαλιά, λίγο νερό ή απλώς την παρουσία σας δίπλα του.
Όταν το παιδί είναι έτοιμο, μπορείτε να μιλήσετε απλά για το τι συνέβη, χωρίς επίκριση: «Φαίνεται πως ήταν πολύ δύσκολο για σένα εκείνη τη στιγμή. Τι πιστεύεις ότι σε βοήθησε να ηρεμήσεις;» Σκοπός δεν είναι να “τιμωρηθεί” αλλά να κατανοήσει τι ένιωσε και να αρχίσει να μαθαίνει στρατηγικές αυτορρύθμισης για το μέλλον.
Όχι, πρέπει να το διαχειρίζεστε, όχι να το καταστέλλετε. Στόχος δεν είναι να “τελειώσει γρήγορα” αλλά να μειωθεί η ένταση και το άγχος.
Αναζητήστε τη στήριξη ειδικών, όπως εργοθεραπευτή ή αναπτυξιολόγο. Μπορεί να βοηθήσουν στη διαμόρφωση εξατομικευμένων στρατηγικών.
Η αισθητηριακή κατάρρευση δεν είναι ιδιοτροπία. Είναι μια μορφή υπερφόρτωσης που ξεπερνά τις δυνάμεις του παιδιού να ανταποκριθεί. Αντί για τιμωρία, αυτό που χρειάζεται είναι κατανόηση, υποστήριξη και πρόληψη.
Αναγνωρίζοντας τη διαφορά με τα απλά tantrums, μπορούμε να γίνουμε καλύτεροι υποστηρικτές για τα παιδιά μας, καλλιεργώντας ένα περιβάλλον ασφάλειας και εμπιστοσύνης.
Διαβάστε επίσης
Οι πιο συχνές παγίδες στην ανατροφή – Και πώς να τις αποφύγετε