Ψυχοθεραπεία είναι η θεραπευτική διαδικασία που πραγματοποιείται ανάμεσα σε έναν θεραπευόμενο και έναν θεραπευτή. Είναι μία διαδικασία που βασίζει τα θεμέλιά της στην συνεργασία και την εμπιστοσύνη με σκοπό την κατανόηση των σκέψεων και των συναισθημάτων του θεραπευομένου και την αλλαγή της συμπεριφοράς του. Ιδιαίτερη έμφαση πρέπει να δοθεί στα παιδιά και τους εφήβους, καθώς διαθέτουν μικρότερη εμπειρία ζωής, λιγότερες δεξιότητες προσαρμογής και περιορισμένο έλεγχο στο περιβάλλον τους. Ως αποτέλεσμα, τείνουν να αντιδρούν
εντονότερα σε σύγκριση με τους ενήλικες σε όσα συμβαίνουν γύρω τους. Πολλές φορές, μάλιστα, φανερώνουν τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν με έμμεσους τρόπους όπως:
Για την πλήρη αξιολόγηση των παιδιών συχνά είναι απαραίτητη η λήψη πληροφοριών από τους γονείς καθώς και από άλλα σημαντικά άτομα στη ζωή του παιδιού, όπως δασκάλους και φροντιστές
Η ψυχοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει σε πολλά ζητήματα, όπως:
Οι τεχνικές που αξιοποιούνται στην ψυχοθεραπεία παιδιών διαφέρουν από εκείνες των ενηλίκων, διότι τα παιδιά δεν εκφράζονται εύκολα με συζήτηση. Επομένως, αξιοποιούνται οι ζωγραφιές, οι αναπαραστάσεις, η αφήγηση ιστοριών, το παιχνίδι και η υπόδηση ρόλων στις συνεδρίες. Η διάρκεια της ψυχοθεραπείας εξαρτάται από πολλές μεταβλητές, όπως η ηλικία του θεραπευομένου και το είδος των δυσκολιών που αντιμετωπίζει. Κατά τη διάρκεια της θεραπείας είναι αναγκαία και η συμβολή και συνεργασία των γονέων, καθώς αποτελούν τα πιο σημαντικά πρόσωπα στη ζωή του
παιδιού. Ο ρόλος του θεραπευτή δεν είναι να επιρρίψει ευθύνες αλλά ούτε και να επιβραβεύσει ή να κρίνει τους γονείς ή το παιδί. Άλλωστε ευθύνες δεν υπάρχουν. Ποιος έγινε γονιός έχοντας εγχειρίδιο με οδηγίες; Στόχος είναι να ακούσουμε όσα έχει να μας πει το παιδί, να κατανοήσουμε πώς αισθάνεται και να το βοηθήσουμε να ξεπεράσει τις δυσκολίες που καλείται να αντιμετωπίσει.
Συμβουλευτική γονέων:
Η συμβουλευτική γονέων στόχο έχει την κατανόηση των συμπεριφορών του παιδιού/εφήβου και τη διερεύνηση των σχέσεων μέσα στην οικογένεια. Κατά τις συναντήσεις, οι γονείς επεξεργάζονται τις σκέψεις και τις ανησυχίες τους και βρίσκουν εναλλακτικούς τρόπους για να χειριστούν τα θέματα που τους απασχολούν, σύμφωνα με τις ιδιαίτερες ανάγκες του παιδιού και της οικογένειάς τους.